Eerder dit jaar was de maat vol, toen de zoveelste celebrity het Zuid-Amerikaanse land abusievelijk als Columbia schreef. De foutgespelde twitter van figuren als Paris Hilton en Justin Bieber werd trending topic onder Colombianen, die op hun beurt actie voerden met de slogan ‘It’s Colombia, not Columbia’. De spelfout is net zo hardnekkig als veel misverstanden over en het negatieve imago van Colombia (jungle, drugs, geweld, kidnapping).
Met haar boek Misspelled Paradise. A Year in a Reinvented Colombia probeert de Amerikaanse Bryanna Plog (1987) een eerlijker beeld van Colombia te schetsen. Het boek is een weergave van het jaar dat ze als vrijwillig docent Engels woonde en werkte in Colombia, op Isla Barú, nabij Cartagena aan de Caribische kust. Wie als toerist vanuit Cartagena een dagexcursie per boot naar Playa Blanca maakt, gaat naar dat eiland.
Plog werkt met zeven anderen op een openbare school in het dorpje Santa Ana. Het is een gehucht op het tropische eiland, met ongeveer vierduizend inwoners, voornamelijk Afro-Colombianen. De bevolking is arm, van huis uit zijn het vissers. Het dorpsleven is gezapig, er gebeurt niet veel. De dorpswinkel fungeert als sociale ontmoetingsplaats.
Aanvankelijk wil Plog het beste uit zichzelf halen om een goede lerares Engels te zijn. Die ambitie moet ze al snel bijstellen tot Spaans praten, contact maken met de kinderen en hoe dan ook iets bijdragen. Ze heeft te maken met ongeïnteresseerde leerlingen en het lerarenkorps blinkt ook niet altijd uit in motivatie. Leraar Pedro, met wie Plog moet samenwerken, spant de kroon. Hij valt zelfs in slaap tijdens de les. Zo’n docent wens je geen kind toe.
Het idealisme van Plog is een beetje naïef en ontroerend tegelijk. Na verloop van tijd heeft haar aanwezigheid wel degelijk impact op de leerlingen. En wellicht is het effect dat Colombia op háár heeft groter. Met humor en oprechte betrokkenheid worstelt Plog met kleine en grotere ongemakken: hitte, insecten, eentonig dieet. Water, stroom en internet vallen regelmatig uit. Ze laat zich niet kisten. Als ze maar even vakantie heeft, trekt ze erop uit om het land te bereizen.
Plogs observaties van het Colombiaans onderwijssysteem zijn zorgwekkend. Natuurlijk is Isla Barú een redelijk perifeer gebied, en je kunt je afvragen in hoeverre de situatie representatief is voor het land als geheel. Tegelijkertijd sturen Colombiaanse ouders – als ze het zich kunnen veroorloven – hun kinderen naar privéscholen.
Plogs verhaal is een aardige impressie van Colombia. Ze heeft overigens niet de pretentie om volledig te zijn; het gaat vooral om haar directe, eigen ervaring met af en toe wat algemene achtergronden. Haar schildering van Santa Ana is des te beter, en bovendien met liefde en verwondering geschreven. Haar luchtige schrijfstijl maakt dat het boek vlot leest en je merkt dat Plog – als lerares Engels gefocust op taal – ook echt kan schrijven.
Bryanna Plog, Misspelled Paradise, uitgegeven in eigen beheer, 2014, ISBN 9781494984021, 282 pag., $12,95
Verkrijgbaar via Amazon.com
Website van Bryanna Plog: http://bryannaplog.com/
