Carlos Caicedo is geen bekende Colombiaan. Sterker nog: zijn naam heeft nooit de krantenkoppen weten te halen. Toch verdient hij op zijn minst een standbeeld. Want Carlos Caicedo is een ware held, iemand die een hoge prijs heeft moeten betalen voor zijn eenzame strijd tegen de corruptie.
Caicedo werd in 1996 rector van de openbare Universidad de Magdalena in Santa Marta, die in die jaren op sterven na dood was. Zoals zoveel publieke instellingen was de universiteit het slachtoffer van corruptie en inefficiëntie. Die zijn het gevolg van de invloed van plaatselijke politici die de alma mater gebruikten als kleine kas en om vriendjes te droppen die een baantje nodig hadden.
In die tijd was deze Uni een ramp: er was een tekort van vele miljarden pesos op de begroting, salarissen aan profesoren werden niet betaald en over een vijfjarige studie deden studenten minstens tien jaar. Geen wonder dat het aantal aanmeldingen een historisch dieptepunt bereikte en de universiteit door het ministerie van Onderwijs werd uitgeroepen tot de minst inefficiënte van het land.
In tien jaar tijd wist Caicedo de universiteit weer levensvatbaar te maken. In 2003 was het gigantische financiële tekort weggewerkt, het aantal studenten gestegen van 1.900 naar 9.000 en het aantal studieprogramma’s van negen naar 27. De Universiteit van Magdalena werd een rolmodel voor universiteiten in het land en kon zich meten met de beste privé-universiteiten. Het geheim achter dit succes? Rector Caicedo bevrijdde het bestuur van de universiteit uit de grijpgrage klauwen van de corrupte politici.
Dat kwam hem duur te staan. In 2006 verklaarde de toenmalige gouverneur van Magdalena, Trino Luna, de oorlog aan de rector. Luna was een politicus die met behulp van paramilitaire groepen aan de macht was gekomen en daarvoor een jaar later de gevangenis indraaide. Maar hij had voldoende tijd gehad om Caicedo ten val te brengen. Hij zette een valse rechtszaak op (zogenaamd vanwege een onregelmatigheid bij een akkoord tussen de Uni en verschillende professoren) met behulp van een bevriende officier van justitie, waarna een rechter, uit Santa Marta natuurlijk, de rector tot acht jaar gevangenis veroordeelde.
Caicedo ging in hoger beroep en moest zijn huis verkopen om de advocaten te kunnen betalen die zijn zaak behartigden. Na bijna vier jaar werd hij door een gerechtshof in Bogotá in hoger beroep vrijgesproken van alle (valse) beschuldigingen.
Maar ondertussen is de Universiteit van Magdalena weer terug bij af, namelijk opnieuw in handen van de politieke klasse van de Caribische Kust. Gouverneur Trino Luna mocht na drie jaar verblijf in een luxe cel van de La Picota-gevangenis al naar huis en slaagde er in die tijd zelfs in zijn politieke positie in de regio, gebaseerd op banden met paramilitairen en corrupte politici, te verstevigen.
Ondertussen woont Caicedo in het huis van zijn moeder en heeft hij geen geld om het schoolgeld van zijn jongste zoon te betalen.
