‘Filosofie kun je niet kopen of verkopen’, bedenkt hoofdpersoon Cristóbal zich als hij op zeventienjarige leeftijd op eigen benen probeert te staan. Noodgedwongen, want na een ruzie met zijn weinig begripvolle moeder en liefdeloze stiefvader loopt hij van huis weg. In de roman Een wintervertelling uit Buenos Aires van de Argentijnse schrijfster Sylvia Iparraguirre (1947) kruist het levenspad van Cristóbal dat van twee volwassen individuen: de negenendertigjarige Mentasti en Marcia Vidot, een zesenveertigjarige weduwe. Hun levens raken met elkaar vervlochten.
Wanneer Cristóbal door de Argentijnse hoofdstad zwerft, vormt de filosoof Descartes zijn geestelijk ijkpunt. In gedachten spreekt hij hem regelmatig aan als René. Mentasti, filosofieleraar van Cristóbal, herkent het talent voor filosofie van zijn leerling. Ondertussen heeft Mentasti zijn eigen beslommeringen. Hij is net terug van een reis naar Bolivia om een jeugdvriend op te zoeken, een ontmoeting die anders verliep dan gedacht. Marcia Vidot is vertaalster en neemt Cristóbal tot haar eigen verbazing in huis, en tot ongenoegen van haar (volgens Cristóbal) homovriend Tomás. Hoewel hun werelden mijlenver uiteenliggen, komen ze nader tot elkaar. De drie zijn samen op een mislukt feestje, waar Iparraguirre een ongemakkelijke, ietwat unheimliche sfeer neerzet. Het is een wonderlijk gezelschap.
Hoewel het verhaal inderdaad speelt in de winter, in de Argentijnse hoofdstad, lijkt de Nederlandse titel wat willekeurig gekozen. De originele titel El muchacho de los senos de goma (De jongen van de rubberen borsten) is prikkelender en spreekt meer tot de verbeelding. Bovendien staat die titel model voor de humor die Iparraguirre in het verhaal brengt. In zijn overlevingstocht op straat probeert Cristóbal namelijk een succesvolle straathandel op te zetten. Hij koopt een grote partij rubberen borsten in bij de Armeense handelaar Margosián. Die maakt hem wijs dat ze als rubberen stressballen een gat in de markt zijn voor managers en zakenlui.
Iparraguirre verwijst in haar boek doorlopend naar popliedjes, waarvan ze citaten gebruikt. Het verhaal is met liefde geschreven, maar doet soms wat overdadig aan. De volle bladspiegels laten de lezer nauwelijks op adem komen. Ze schetst met humor een verhaal van bravoure en levenslust van een adolescent, die op weg is naar volwassenheid. In Argentinië werk de auteur als docente moderne letterkunde aan de universiteit van Buenos Aires. Eerder verscheen van haar in het Nederlands de roman Vuurland.
Sylvia Iparraguirre, Een wintervertelling uit Buenos Aires, De Geus, 2012, Breda, ISBN 9789044513776, 317 pag., €19,90, vertaling: Trijne Vermunt
