Voor een vrouw alleen gaat reizen niet altijd over rozen. Dat wordt duidelijk in Miss yellow hair, hello! van Iris Hannema (1985). In dit reisboek legt deze freelance journalist verhalen vast die ze niet in haar reguliere stukken voor kranten en tijdschriften kwijt kon.
De titel verwijst natuurlijk naar haar blonde manen, wereldwijd altijd garantie voor een hoop aandacht, al dan niet gewenst. Door haar reiservaring – ze bezocht 70+ landen – gaat ze daar overigens prima mee om. Hannema’s laagdrempelige non-fictiewerk beslaat de hele wereld. Latijns Amerika maakt een aardig deel daarvan uit.
Cuba komt aan bod met geijkte zaken als rum drinken, sigaarrokende toeristenproleten en de onvermijdelijke ruzie met taxichauffeurs. Ook trakteert Hannema de lezer op haar smeuïge affaire met de zoon des huizes van het casa particular waar ze verblijft. Naast de oppervlakkigheden constateert ze dat toeristen en de gefrustreerde eilandbevolking gescheiden werelden blijven.
Buenos Aires, waar ze anderhalf jaar woonde, kent Hannema goed dankzij een relatie van anderhalf jaar die ze had met een Argentijn. ‘Blijft het leuk met een Argentijnse man?’ heet het hoofdstuk toepasselijk. Tussen haar worstelingen met haar liefde voor de Argentijn en haar reispassie lezen we soms rake typeringen over de meest Europese natie van Zuid-Amerika.
Vanuit de Argentijnse hoofdstad bezoekt Hannema Brazilië vaak. Ze gaat langs bij de in Rio de Janeiro gestationeerde journaliste Marjon van Royen, geeft een aardige beschrijving van carnaval in Brazilië en ontmoet in Paraguay Arthur van Amerongen, enfant terrible van de journalistiek.
Colombia wordt minimaal afgedaan, met een kort relaas over zuipen in de feestchiva met andere buitenlanders. Verder reist Hannema de Amazonerivier af, waarbij nieuwe indrukken en gebrek aan comfort voor voldoende avontuur zorgen.
Hannema onderbreekt haar verhaal regelmatig met ‘praktische tips’ over hoe te overleven in het land dat ze beschrijft, over wat wel en soms vooral niet te doen. Ze schrijft met humor en de nodige zelfspot. Vermakelijk, zeker, maar ze blijft wel erg aan de oppervlakte hangen.
Hannema laat zich niet de kaas van het brood eten. Op de juiste momenten weet deze zelfbewuste jongedame haar vrouwelijkheid te benutten. Daarnaast heeft ze vooral een grote mond. Politieke correctheid is haar vreemd. Regelmatig blinkt ze uit in ongenuanceerdheid en soms is ze ronduit beledigend. Toch is Hannema nergens van kwade zin; als lezer moet je haar relaas met een korreltje zout nemen.
Natuurlijk is het een bewuste keuze om een dergelijk boek te schrijven. Maar Hannema heeft ongetwijfeld meer in haar mars dan dit. Het wachten is op een ‘serieuzer’ boek, journalistieker, met meer diepte. Dat mag natuurlijk een Latijns-Amerikaans land zijn, maar de wereld is inspirerend en interessant genoeg dat ik haar daar niet op wil vastpinnen.
Iris Hannema, Miss yellow hair, hello! Avonturen van een ontembare wereldreizigster, Uitgeverij Arbeiderspers, 2014, Amsterdam, ISBN 9789029588867, 216 pag., €18,95
Meer informatie: www.missyellowhairhello.nl