Recensies films

Animal Político

30 januari 2016

Simone Kalkman

Een koe loopt door de straten van Recife en vertelt haar levensverhaal. Ze heeft een goede jeugd gehad. Had altijd genoeg vrienden en een liefhebbende familie. Ze had een tamagotchi (een digitaal robotbeestje dat in leven gehouden moet worden), veel speelgoed en verjaardagsfeestjes met taart. Ook nu is haar leven nog prima. Ze gaat naar de sportschool, speelt volleybal op school en gaat af en toe winkelen in een Amerikaans aandoende mall. Toch voelt ze zich leeg van binnen. Eenzaam. Niets heeft betekenis.

Dit is het plot van de film Animal Político (2016), de eerste langspeelfilm van Braziliaanse regisseur Tião, te zien op het Internationaal Film Festival Rotterdam (IFFR). Op het IFFR waren al eerder korte films van deze regisseur te zien, die op andere internationale festivals prijzen hebben gewonnen.

Animal Político is een absurdistische film. Dat begint al met het feit dat de hoofdpersoon gespeeld wordt door een echte, levende koe. We zien haar op de loopband in de sportschool, bij de kapper, en in de bibliotheek. Ze praat in een voice-over, met mannenstem. Al haar mede-acteurs zijn overigens wel gewoon mensen en vinden haar koe-zijn geheel niet vreemd.

Toch begint het verhaal verder redelijk normaal. De hoofdpersoon heeft een existentiële crisis. Ze voelt zich leeg van binnen en gaat op zoek naar zichzelf. Dat doet ze aanvankelijk met yoga, meditatie en boeken lezen. Dit blijkt echter niet te helpen en uiteindelijk heeft ze een openbaring: “Ik heb het nooit goed kunnen vinden met mensen. Ik ben een beest en hoor thuis in de wilde natuur.” Dus trekt ze de woestijn in.

En hier begint het absurdisme pas echt. Er is een robot die antwoorden op existentiële vragen geeft, een troep apen (dat wil zeggen: mensen in apenpakken), een klein blank meisje op een onbewoond eiland, en – niet te vergeten – het Braziliaanse Handboek voor Technische Standaarden. Ondertussen horen we in de voice-over de filosofische overpeinzingen van de hoofdpersoon.

Animal Político heeft haar internationale première op het IFFR. De film werd in het radioprogramma Met het oog op morgen getipt door festivaldirecteur Bero Beyer. Ook de filmprogrammeur Gerwin Tamsma, al jaren verantwoordelijk voor de films uit Latijns Amerika op IFFR, tipt de film op de website van het festival binnen het programma Bright Future (voor eerste en tweede langspeelfilms).

De film haalt op humoristische manier uit naar welvaartsproblemen, halfslachtige kritiek op de consumptiemaatschappij en het verlangen om de wildernis in te trekken. Het absurdisme wordt soms wel erg ver doorgevoerd, maar werkt zeker ook op de lachspieren. En uiteindelijk stemt de film ook tot nadenken, juist over het feit dat we misschien allemaal wat minder (of op een wat originelere manier) zouden moeten piekeren over de zin van het leven.

Animal Político, Tião, Brazilië, 2016, 76 minuten. 

Animal Politico is de zien op het Internationaal Film Festival Rotterdam (27 januari – 7 februari 2016).

Recensie gepubliceerd op 30-01-2016

Gerelateerde berichten

Inside the World’s Toughest Prisons

Inside the World’s Toughest Prisons

Ooit bezocht ik in Colombia twee gevangenissen: de vrouwengevangenis Buen Pastor (de goede herder) en mannengevangenis La Picota (genoemd naar de wijk waar de gevangenis ligt). Toevallig was er een Franse journalist aanwezig voor het maken van een documentaire. Ik moest eraan terugdenken bij het kijken van de Netflix documentairereeks Inside the World’s Toughest Prisons.

Lees meer
Docudrama: De droevige kampioen

Docudrama: De droevige kampioen

’Wereldberoemd’ was Robert ‘Joy’ Hosé (1949) op Curaçao en de Antillen in de jaren zeventig van de vorige eeuw, toen hij als tafeltenniskampioen internationaal furore maakte en de wereld over reisde. Maar de tafeltennisheld raakte door drugs aan lager wal en verloor alles. Zijn tragische leven vormde de basis voor de roman De droevige kampioen van de Nederlandse schrijver Jan Brokken (1949), dat in 1997 verscheen. Nu is het levensverhaal van Robert Hosé vastgelegd in de driedelige VPRO-docudrama De droevige kampioen van Sander Burger.

Lees meer
Quién mató a Sara?/Who Killed Sara?

Quién mató a Sara?/Who Killed Sara?

Achttien jaar geleden komt de achttienjarige Sara Guzmán (Ximena Lamadrid) om het leven tijdens een middagje parasailen. Het is zogenaamd een ongeluk, maar al snel weet de kijker dat er met de parachute is geknoeid. Haar broer Alex (Leo Deluglio als jonge versie; Manolo Cardono als volwassen versie) draait ten onrechte op voor de dood van zijn zus, dus als hij na achttien jaar vrij komt, is hij uit op wraak. Dit is in het kort het verhaal van de Netflixserie Quién mató a Sara?/Who Killed Sara?, uit Mexico.

Lees meer
agsdix-null

Politiek & Maatschappij

agsdix-null

Kunst & Cultuur

agsdix-null

Vrije tijd & Toerisme

agsdix-null

Economie & Ondernemen

agsdix-null

Milieu en Natuur

agsdix-null

Onderzoek & Wetenschap

Blijf op de hoogte

Adverteren op onze website?

Dat kan! Tegen een scherp tarief plaatsen wij uw advertentie.

Ontvang onze nieuwsbrief

Schrijf u in en ontvang onze digitale nieuwsbrief met een overzicht van onze nieuwe artikelen.

Volg ons op social media

Wees als eerste op de hoogte van nieuwe artikelen en deel artikelen met uw netwerk.

Share This